Galeria sztuki

April Fortin · 2017-09-10 11:31:53

wnetrze-3-duza-sala-wystawiennicza-fot-JB_billboard.jpg

Ostatnio edytowany przez April Fortin (2017-09-10 11:39:30)

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 11:46:10

Obrazy mnie nie interesowały, rzadko zdarzało się, aby sztuka mnie porwała. Właściwie nie byłem pewien, czemu dałem się tu przywlec Amber. Chociaż, wróć. Terapia, Nathanielu. To się nazywa terapia. Miałeś ją leczyć podczas, gdy sam sterczysz i wpatrujesz się w czarne płótno z białymi plamami.
Fakt. Za cholerę nie mogłem odgadnąć o co chodziło autorowi. Spadające gwiazdy? Nadzieja dla innych w postaci pokarmu, jak w przypowieściach? A może całkowita zagłada? To miało tyle interpretacji, które całkowicie się zgadzały, aczkolwiek nie znalazłem tej jednej jedynej, która by pasowała najbardziej.

April Fortin · 2017-09-10 11:49:20

Poszedłem do mężczyzny,który dość długo stał przed jednym z moich obrazów. Wyglądał na zamyślonego, więc po prostu stanęłam obok, nie chcąc mu przeszkadzać, jednak kiedy tylko zauważył moją obecność przywitałam się z uśmiechem.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 11:56:12

Starałem się ją zignorować, ale jej obecność zdawała się uciążliwa, jakby zajmowała cały budynek.
Radość emanowała od niej z daleka, od dawna nie widziałem osób, którym wystarczała jedna chwila, aby ich oczy zapłonęły.
- Kolejna ciekawska dusza, która nie potrafi odgadnąć sensu tego obrazu? A może autorka? - zacząłem zgadywać, z powrotem wlepiając wzrok w płótno.

April Fortin · 2017-09-10 12:01:30

- Każdy ma tu znaleźć coś dla siebie - wytłumaczyłam, z uśmiechem. - W zależności czy patrzysz na to z bliska czy z daleka, i czy jesteś optymistą czy pesymistą. Malując to starałam się uwzględnić tu każdego. Uważamy, że ciekawiej jest kiedy każdy widzi co innego, to takie małe oszustwo. Stąd tytuł - podsumowałam, kiwając się na piętach.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 12:06:47

- Czyli autorka - stwierdziłem, kiwając głową. - Cóż, wasze oszustwo widocznie wyszło, gdyż nie widzę jednej, a kilkanaście wersji. - Podrapałem się po brodzie, wciąż zamyślony. - Jesteś młoda, skąd taki sukces u tak młodego człowieka? - Rzuciłem jej badawcze spojrzenie. Czy oszustwo odnosiło się jedynie do obrazu?

April Fortin · 2017-09-10 12:10:28

Pokiwałam głową na boki.
- Sama nie wiem. Namalowałam coś co się ludziom spodobało. Wiek chyba nie ma tu większego znaczenia. Liczy się pomysł, zaangażowanie i wykonanie - stwierdziłam z przekonaniem. - Najwidoczniej mam te trzy rzeczy. - Moje usta wygięły się w rozbawionym uśmiechu. - Uważa Pan, że młody człowiek nie może osiągnąć sukcesu? - zaciekawiłam się.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 12:13:38

- Cóż, sam jestem chodzącym przykładem sukcesu - odparłem nieco dumnym tonem. - Malarstwo nie wydaje się zawodem do utrzymania. Niezbyt wielu osobom kojarzy się z dobrobytem i sukcesem. - Wzruszyłem ramionami i przeszedłem do następnego obrazu, który nie był tak ciekaw jak poprzedni. - Więc malarstwo jest wszystkim co masz?

April Fortin · 2017-09-10 12:18:42

Nie miałam pojęcia czemu ale zabolały mnie jego słowa. Bo były prawdziwe.
- Kocham to. To... Taki mój sposób bycia. To wszystko wiele dla mnie znaczy, każdy sukces, każda porażka. Wszystko coś znaczy - powiedziałam bardzo spokojne, zbyt spokojnie jak.na siebie. - Nazwał się Pan "przykładem sukcesu" - powtórzyłam jego wcześniejsze słowa. - W jakiej dziedzinie?

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 12:35:41

- Wszytko ma swoje priorytety - zaznaczyłem. - Owszem, znaczy coś, ale nie zawsze wiele. Czasem, co jest najbardziej pewne w dzisiejszych czasach, jest mało istotne. Każdy rozumie to na swój sposób - powtorzylem jej słowa propo obrazu. - Człowiekiem sukcesu może nazwać się każdy. To zależy również od tego, co uważa za swój sukces, ale nie zawsze może być on prawidłowo rozumiany, ale myślę, że jako artysta ty to wiesz. - Spojrzałem na nią kątem oka i przeszedłem dalej. - Osobiście zawdzięczam sobie posłuch na całym świecie. Reputację godną prezydenta i wiele innych rzeczy, zwłaszcza w tak krótkim czasie na jaki było mnie stać. - Wywróciłem oczami.

April Fortin · 2017-09-10 12:57:42

Zaśmiałam się.
- Nie brakuje ci pewności siebie, to dosyć przydatne w dzisiejszych czasach. Ale niestety muszę cię zasmucić, o prezydencie słyszałam, a o panu niestety nie - powiedziałam rozbawiona. Przygryzłam wargę. -Przepraszam, nie chciałam aby to tak zabrzmiało - powiedziałam, zmieszana, patrząc na obraz.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 13:10:42

- Niektóre rzeczy, a nawet osoby nie są przeznaczone dla naszych oczu- odparłem niezwruszony, idąc przed siebie. - Powiedziałaś to co myślisz. Każdy ma do tego prawo i nie musimy za to przepraszać... Hm. Znacznie łatwiej byłoby mi mówić, gdybym znał twoje imię. Kreatywna dusza niezbyt przemawia.

April Fortin · 2017-09-10 13:18:19

- Och, wybaczy pan. - Wyciągnęłam dłoń w jego stronę. - April Fortin. Moim zdaniem kreatywna dusza brzmi całkiem nieźle, lepiej niż jebnieta malarka. - Zaśmiałam się. - Przynajmniej według mnie. - Wzruszyłam ramionami.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 13:25:03

- Oczywiście, każdy ma swoje upodobania. - Wzruszyłem ramionami. Gdzie się podziewała Amber? - Twoje imię jest ostatnio dosyć znane w moich stronach. - Parsknąłem, przypominając sobie o Aleksandrze.

April Fortin · 2017-09-10 13:28:47

Zmarszczyłam brwi.
- Co masz przez to na myśli? - spytałam, przechodząc już na "ty". - Szczerze powiedziawszy nie znam żadnej April - przyznałam rozbawiona.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 13:33:29

Westchnąłem.
- Niestety nie mam możliwości rozpowiadanja problemów moich pacjentów, ale mogę jedynie powiedzieć, że pewnemu facetowi, taka jedna April zwróciła w głowie. Właściwie to chłopak nie ma szans. - Skrzywiłem się.

April Fortin · 2017-09-10 13:36:46

- Pacjęt? Gdzie pracujesz? O, i ja Ci się przedstawiłam, ale nadal nie znam twojego imienia - zasugerowałam mu, aby się przedstawił.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 13:40:08

Spojrzałem na nią spod uniesionych brwi.
- Psychiatra. - Uciąłem i skinąłem głową paru osobom pod ścianą, którzy spoglądali w naszą stronę. - Racja. Nazywam się Nathaniel - mruknąłem.

April Fortin · 2017-09-10 13:45:26

- Okej, teraz już rozumiem dlaczego mówisz w taki sposób - mruknęłam, opierając rękę na biodrze. - Mhm, to ciekawe ale mam wrażenie, że twoja osoba mnie wycisza. Działasz tak na wszystkich czy ja jestem przypadkiem specjalnym? - Spojrzałam rozbawiona.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 13:50:54

Parsknąłem, kręcąc głową.
- Cóż, może tobie również potrzeba terapii, ale jeszcze o tym nie wiesz - mruknąłem jej tuż nad uchem i przeszedłem kolejną alejkę dalej. - Twoje oczy. To w nich ukrył się cały entuzjazm - stwierdziłem pewien.

April Fortin · 2017-09-10 13:55:34

- Wydaje mi się, że jestem zdrowa - bąknęłam zmieszana, idąc za nim. Rozejrzałam się na boki i zobaczyłam, że kilka osób patrzy w naszą stronę. Nie byłam pewna czy na mnie, czy na Nathaniela. - I chyba nie rozumiem o co chodzi ci z tym entuzjazmem. - Założyłam kosmyk włosów za ucho, do którego mężczyzna jeszcze przed chwilą szeptał.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 13:58:32

Wzruszyłem ramionami.
- Każdy rozumie. Niektórzy dobrze, niektórzy źle, ale zrozumienie nie podlega dyskusji - wyjaśniłem, już teraz nie oglądając obrazy, a szukając wzrokiem blondynki. Zacząłem się zastanawiać, czy to aby na pewno dobry pomysł był, aby zostawić ją samą. Jej chorą fascynacja sztuką mogła sięgnąć daleko, mimo że był to ostatni etap sprawdzający.

April Fortin · 2017-09-10 14:00:28

Położyłam obie dłonie na biodrach.
- Chyba jesteś myślami daleko stąd - stwierdziłam. - Nie będę już przeszkadzać, miłego dnia. - Uśmiechnęłam się na pożegnanie.

Nathaniel Venceslaus · 2017-09-10 14:05:31

- To prawda - przytaknąłem obojętnie. - Jak widzisz, jestem w trakcie terapii, a moja pacjentka, gdzieś się zapodziała - mruknąłem, gdy wreszcie ją zauważyłem. Stała pod ścianą i ciekawsko przyglądała się czarnej owcy. Oparłem się o ścianę, ochoczo na nią patrząc. - Właściwie to już ją znalazłem.

April Fortin · 2017-09-10 14:09:38

Pobiegła wzrokiem za jego spojrzeniem.
- Terapia w terenie? Chyba nie jesteś takim typowym psychiatrą... Właściwie to ile masz lat, Nathaniel? - Wróciłam spojrzeniem do mężczyzny.

#1 2017-09-10 11:31:53

Galeria sztuki

#2 2017-09-10 11:46:10

Odp: Galeria sztuki

#3 2017-09-10 11:49:20

Odp: Galeria sztuki

#4 2017-09-10 11:56:12

Odp: Galeria sztuki

#5 2017-09-10 12:01:30

Odp: Galeria sztuki

#6 2017-09-10 12:06:47

Odp: Galeria sztuki

#7 2017-09-10 12:10:28

Odp: Galeria sztuki

#8 2017-09-10 12:13:38

Odp: Galeria sztuki

#9 2017-09-10 12:18:42

Odp: Galeria sztuki

#10 2017-09-10 12:35:41

Odp: Galeria sztuki

#11 2017-09-10 12:57:42

Odp: Galeria sztuki

#12 2017-09-10 13:10:42

Odp: Galeria sztuki

#13 2017-09-10 13:18:19

Odp: Galeria sztuki

#14 2017-09-10 13:25:03

Odp: Galeria sztuki

#15 2017-09-10 13:28:47

Odp: Galeria sztuki

#16 2017-09-10 13:33:29

Odp: Galeria sztuki

#17 2017-09-10 13:36:46

Odp: Galeria sztuki

#18 2017-09-10 13:40:08

Odp: Galeria sztuki

#19 2017-09-10 13:45:26

Odp: Galeria sztuki

#20 2017-09-10 13:50:54

Odp: Galeria sztuki

#21 2017-09-10 13:55:34

Odp: Galeria sztuki

#22 2017-09-10 13:58:32

Odp: Galeria sztuki

#23 2017-09-10 14:00:28

Odp: Galeria sztuki

#24 2017-09-10 14:05:31

Odp: Galeria sztuki

#25 2017-09-10 14:09:38

Odp: Galeria sztuki

Stopka