Poprzednia

April Fortin · 2017-08-11 00:39:01

- Ja? Bać się? Pff. Chodzi o to, że ja postawie obiad - uświadomiłam mu. - A męska dumą i takie tam, nie pozwalają na takie coś kobiecie. Takie czasy. - Bie mogłam powstrzymać szerokiego uśmiechu.

Aaron Forester · 2017-08-11 00:45:59

- Fakt, ale tak nas przyzwyczajono. Wiesz, tradycje tradycjami - zacząłem gestykulować, co dosyć dziwacznie wyglądało. - Wybacz. Odruch wrodzony. - Zaśmiałem się pod nosem.

April Fortin · 2017-08-11 00:48:34

- Spoko - mruknęłam. - No niby tak, ale teraz jest tak, że większość facetów potrafi uderzyć kobietę, olewać lub traktować jak przedmiot, ale nadal nie pójdą na kolację za jej kasę - parsknęłam śmiechem. - Ten świat wariuje. A jak już jakiś się zgodzi, to cała reszta go wyśmiewa. I gdzie w tym sens? - spytałam z ciekawością i lekkim oburzeniem.

Aaron Forester · 2017-08-11 00:54:00

Uniosłem ręce w geście obronnym.
- Mamy dwudziesty pierwszy wiek, a więc nie ma sensu. Wszystko już dawno szlag trafił - stwierdziłem. - O której godzinie mam się pojawić na miejscu, April? - Spojrzałem na nią pytająco.

April Fortin · 2017-08-11 00:57:45

Wyszliśmy na drogę.
- O rajusiu - mruknęłam. Uśmiechnęłam się. Wrzuciłam notes to torebki i wyciągnęłam mniejszy, taki z wyrywanymi kartkami. - Mam sporo zeszytów w torbie, nie pytaj. Obiadokolacja? Około 17? - zaproponowałam, zapisując na kartce swój numer, imię i nazwisko oraz adres restauracji.

Aaron Forester · 2017-08-11 01:02:38

- Świetnie - potwierdziłem z zadowoleniem, ale chwilę potem spojrzałem na zegarek. - W zasadzie, muszę się już zbierać, bo nocna zmiana, ale w razie czego zadzwoń. Do zobaczenia, April. - Pożegnałem się, gdy wyszliśmy z lasu.

April Fortin · 2017-08-11 01:07:30

Westchnęłam. Po chwili coś ogarnęłam.
- Jak ja mam zadzwonić?! - powiedziałam głośno ale jego już nie było na horyzoncie. - Przecież nie dałeś mi numeru - jeknęłam. - To ty zadzwoń - dodałam. Zadzwoni? Znów Westchnęłam i ruszyłam do domu.

Murph Collins · 2017-08-18 23:35:46

Cały czas miałam wrażenie, że ktoś za mną szedł. To chore uczucie nie dawało mi spokoju, zwłaszcza gdy potrzebowałam być sama. Kilka razy odwracałam się za siebie, ale nic nie widziałam. Czy to właśnie był moment, kiedy człowiek popada w obłęd?

Ty Jefferson · 2017-08-18 23:42:53

Zauważyłam dziewczynę. Ona wie.
- Witam - wyszedłem jej na spotkanie - Co porabiasz?

Murph Collins · 2017-08-18 23:46:33

Widząc mężczyznę nieco poczerwieniałam. Ze złości? Strachu?
- Idę -- burknęłam, krzyżując ramiona. To on za mną szedł? Przyjrzałam mu się badawczo. Skądś go kojarzyłam, ale za cholerę nie wiedziałam skąd. - Za to ty od dawna tu jesteś. - Bardziej stwierdziłam niż zapytałam.

Ty Jefferson · 2017-08-18 23:49:30

Rzuciłem jeszcze tylko jedno spojrzenie, aby się upewnić. Nie, to na pewno ona.
- Tak, sobie odpoczywam.

Murph Collins · 2017-08-18 23:53:23

Wywróciłam oczami.
- Wspaniale. Więc możesz zejść mi z drogi i już więcej nie przeszkadzać - stwierdziłam ostro i wyminęłam go, trącając łokciem.

Ty Jefferson · 2017-08-18 23:56:56

- Hej hej hej - złapałem ją za nadgarstek - Tak łatwo mi nie uciekniesz.

Murph Collins · 2017-08-19 00:00:59

Zmarszczyłam brwi zdezorientowana i próbowałam się wyrwać, ale jego uścisk był zbyt mocny.
- O co ci koleś chodzi? Naćpałeś się czegoś? - Obrzuciłam go nienawistnym spojrzeniem. - Zostaw mnie w spokoju - warknęłam, ponownie się z nim siłując.

Ty Jefferson · 2017-08-19 00:16:05

- Pamiętasz? Pięć lat temu... Samochód i mała dziewczynka. To byłaś ty.

Murph Collins · 2017-08-19 00:22:21

Ogarnęła mnie panika. O czym on mówił?
- Chyba coś ci się pomyliło, koleś - burknęłam. To było tak dawno, świat o tym zapomniał. Skąd on pamiętał? - Puszczaj mnie, no! - W końcu udało mi się wyrwać z jego uścisku, rozpędzona do tyłu, wpadłam na drzewo. Podciągnęłam się w górę i z lekkim szokiem na niego spojrzałam. - Zostaw mnie w spokoju. - Chciałam aby zabrzmiało to, jak groźba, ale w tym momencie wydało się słabą prośbą.

Ty Jefferson · 2017-08-19 00:28:09

Zaśmiałem się.
- Zastanawiam się, jak możesz spać spokojnie - skrzyżowałem nasze spojrzenia - Podobno oczy to okna duszy, ale twoje są puste i zimne. Nikt od dawna tam nie zaglądał - ruszyłem w swoją stronę powolnym krokiem - Żyj spokojnie- krzyknąłem za nią.

Murph Collins · 2017-08-19 00:33:44

Zamrugałam szybciej, próbując ogarnąć co się właśnie stało. Dlaczego jego słowa tak mnie dotknęły? Nie rozumiałam. To wszystko było chore. Patrzyłam, jak odchodził, a gdy tylko zniknął spoza linii mojego horyzontu, od razu poderwałam się w górę i biegiem ruszyłam w stronę opuszczonego domu. To nie mogło wrócić.

Oscar Jenkins · 2017-11-15 13:50:15

***
Szczerze mówiąc, chciałem pomóc Sam przy obiedzie, ale kazała mi się gdzieś przejść, soo... spakowałem do plecaka zapałki i pewną ciekawą mieszankę, aby sprawdzić, jak zareaguje w lesie. Może coś uwolnię z tych resztek laboratorium? Niesamowicie mnie to ciekawiło.

Jane Everett · 2017-11-15 13:58:23

Dzieciak z prywatnej poszedł w stronę lasu. Nie zapowiadało to niczego dobrego. Miałam złe przeczucia.
Sprawdziłam zegarek. Dobra, miałam jeszcze czas do misji z Asą. Wysłałam bratu smsa i zaczęłam śledzić Oscara.
Wchodził w las coraz głębiej, więc troszkę się niepokoiłam, że się zgubimy. Wyszłam w końcu z cienia.
- Co ty planujesz, Jenkins?

Oscar Jenkins · 2017-11-15 14:01:24

Odwróciłem się za siebie.
- Śledziłaś mnie - zauważyłem. - To już ten poziom, że.. martwisz się czy coś? - Wyciągnąłem z plecaka kilka kulek z materiałem.

Jane Everett · 2017-11-15 14:03:25

Schowałam ręce do kieszeni.
- To jest ten poziom, że martwię się, że wywołasz światowy kataklizm. Z tobą nigdy nic nie wiadomo. - Zaczęłam się kiwać na stopach. - Co właściwie planujesz?

Oscar Jenkins · 2017-11-15 14:06:31

Oparłem się o pień drzewa.
- Te kulki są zamoczone w pewnej mieszance, a jeśli się je podpali to zrobią KABOOM - wyjaśniłem. - Chcę sprawdzić jak podziała to na laboratorium i co wywoła. Idziesz ze mną? - Spojrzałem na nią badawczo. - Ponoć San Francisco żyje ciekawymi legendami.

Jane Everett · 2017-11-15 14:07:55

Zmarszczyłam brwi.
- Chcesz iść do laboratorium? Pogrzało cię? - Spojrzałam na niego jak na idiotę. - Nie wiadomo, co tam znajdziemy.
Mimo wszystko szłam za nim.

Oscar Jenkins · 2017-11-15 14:15:17

- No właśnie, nie wiadomo! A może tam będzie jakiś trup czy... - zauważyłem, jak się krzywi. - Dobra, nieważne. Po prostu coś jest z tym nie tak. Kiedyś, dokładnie 56 lat od dzisiaj, to miejsce wybuchło. Teraz nikt nie chce się tam zapuszczać, ale chyba warto obejrzeć taki zabytek, nie? - Uśmiechnąłem się podekscytowany. - Możesz stać na czatach, jeśli chcesz. W razie czego powiadomisz moją siostrę o zgonie.

Ostatnio edytowany przez Oscar Jenkins (2017-11-15 14:16:29)

#51 2017-08-11 00:39:01

Odp: Las

#52 2017-08-11 00:45:59

Odp: Las

#53 2017-08-11 00:48:34

Odp: Las

#54 2017-08-11 00:54:00

Odp: Las

#55 2017-08-11 00:57:45

Odp: Las

#56 2017-08-11 01:02:38

Odp: Las

#57 2017-08-11 01:07:30

Odp: Las

#58 2017-08-18 23:35:46

Odp: Las

#59 2017-08-18 23:42:53

Odp: Las

#60 2017-08-18 23:46:33

Odp: Las

#61 2017-08-18 23:49:30

Odp: Las

#62 2017-08-18 23:53:23

Odp: Las

#63 2017-08-18 23:56:56

Odp: Las

#64 2017-08-19 00:00:59

Odp: Las

#65 2017-08-19 00:16:05

Odp: Las

#66 2017-08-19 00:22:21

Odp: Las

#67 2017-08-19 00:28:09

Odp: Las

#68 2017-08-19 00:33:44

Odp: Las

#69 2017-11-15 13:50:15

Odp: Las

#70 2017-11-15 13:58:23

Odp: Las

#71 2017-11-15 14:01:24

Odp: Las

#72 2017-11-15 14:03:25

Odp: Las

#73 2017-11-15 14:06:31

Odp: Las

#74 2017-11-15 14:07:55

Odp: Las

#75 2017-11-15 14:15:17

Odp: Las

Stopka